Η περιπέτεια μας άρχισε τον Μάιο του 2009 , όταν διαπιστώθηκε ότι το πρόβλημα ήταν μια μετάσταση στους λεμφαδένες απο το πρωτογενές μελάνωμα το οποίο δεν βρέθηκε ποτέ !!!
Οι γιατροί τότε μας μιλούσαν για τέσσερεις μήνες ζωής διοτί είχε τύχει στην γιαγια Αριάδνη το χειρότερο λαχείο . Αρχισαν λοιπόν οι θεραπείες , οι ακτινοβολίες και οι μήνες πέρασαν
και όταν ήρθαν τα Χριστούγεννα του 2009 και η πρωτοχρονιά του 2010 πανηγυρίζαμε γιατί είχαμε ξεπεράσει τα ιατρικά δεδομένα και όλα τα ζωτικά όργανα - κοίλα και συμπαγή πάρεμειναν καθαρά .
ήρθε η άνοιξη άνθισαν οι κερασιές μας και οι ορτανσίες και πέρα απο κάποιους υποδόριους όγκους που εξαφανίζονταν σιγά σιγά με τις ακτινοβολίες η γιαγιά και όλοι εμείς παραμέναμε νικητές . Το καλοκαίρι εγκαταστάθηκε και πάλι στο νησί και στην Αθήνα ανεβαίναμε κάθε πέντε βδομάδες για μια "διήμερη εκδρομή " στο Υγείας Μέλαθρο . Η ρουτίνα μας συνεχιζόταν γιατί τόχαμε νικήσει το θηρίο
Ανδρο Αθήνα , Αθήνα Ανδρο έως τον Νοέμβριο , όπου εγκαταστημένη πλέον για χειμώνα στην Αθήνα έπαθε μια γαστροραγία ......... δυο τεράστιοι όγκοι στο στομάχοι εμφανίστηκαν .
Ανισος αγώνας , στα μέσα Δεκέμβρη γιορτάσαμε όλοι μαζίτ τα 77 γεννέθλια της στο νοσοκομέιο με τούρτα ζελέ εμείς της ευχόμαστε και εκείνη μας συμβούλευε και μας έδινε παραγγελίες για τα μελλούμενα . Τις γιορτές τις περάσαμε για τελευταία φορά όλοι μαζί στο σπίτι και κει μετά τατην πρωτοχρονιά γύρισε στο δωμάτιο του νοσοκομείου σε μια ύστατη προσπάθεια με τον ορό να καταφέρει να πάρει μια πιο ποιοτική παράταση ζωής ..............
ίσως να ταλαιπωρήθηκε την τελευτάια βδομάδα που δεν είχε κουράγιο να μας μιλήσει και να ανοίξει τα γαλάζια της μάτια πού μοιαζαν πια με συνεφιασμένο ουρανό , κουνούσε τα δάχτυλα , όμως άκουγε και καταλάβαινε τα πάντα .............. και εμείς τα παιδια και τα εγγόνια της προετοιμάζομαστε ψυχολογικά για τον αποχαιρετισμό
Παρασκευή 28 Ιανουαρίου , 9,20 το βράδυ κατέληξε
όλα τάλλα ακολούθησαν τυπικά με την προκαθορισμενη σειρά , ταξιδέψαμε στο νησί και την Κυριακή αναπαύτηκε στο τόπο της
Καλό ταξίδι γιαγιά Αριάδνη , οι αμυγδαλιές άρχισαν ήδη να ανθίζουν στο κτήμα ..........
Καλή κι αγαπημένη μου φίλη,καλή ανάπαυση να έχει η γιαγιάκα και εσείς να ζήσετε να την θυμόσαστε.Ξεκουράστηκε η καημένη με τόσα που πέρασε.Να είσαστε όλοι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘερμά συλλυπητήρια φίλη μου, τώρα η ανάπαυσής της είναι η μόνη σας παρηγοριά. Νασται καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παρουσία της πάντα θα πλανάται κοντά σας μέσα από τις γλυκιές αναμνήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυλλυπητήρια και ποτέ μην τη βγάλετε από τη σκέψη σας.
καλο της ταξιδι
ΑπάντησηΔιαγραφήοποιον τον θυμομαστε ποτε δεν πεθαινει
Ευχομαι να ειναι αναπαυμενη κι εσεις να θυμαστε ολα οσα σας εμαθε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη δυναμη σε σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ιδιο εζησα πριν 8 μηνες με τον μπαμπα μου και δεν εχω λογια να σας πω.
Οπως το ειπες: παραταση ποιοτικης ζωης ειναι ο αγωνας αυτος και τιποτε αλλο.
Ποτε δεν το κερδιζεις το θηριο αναθεμα το.
Kαλό κουράγιο εύχομαι! Κάποιος πεθαίνει μόνο όταν τον ξεχάσουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο ταξιδι στη γιαγια Αριαδνη.Να την θυμοσαστε με αγαπη και η αυρα της θα ειναι κοντα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σκέψη της, να προστατεύει τα όνειρά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς είναι ελαφρύ το χώμα της πατρίδας της.
Να έχετε υγεία και τα κορίτσια σου μόνο χαρές να σου φέρνουν στο σπιτικό σου.
καλό ταξίδι στη γιαγιά Αριάδνη... εκεί που είναι οι αμυγδαλιές είναι πάντα ανθισμένες και οι αναμνήσεις σας τη συντροφεύουν...να ειστε καλα να τη θυμάστε...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο ταξιδι στη γιαγιακα...θα ειναι παντα κοντα σας με ολα αυτα που σας διδαξε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκίνηση και θύμησες. Τίποτα δε χάνεται. Τα έχουμε όλα στο μυαλό μας κι από εκεί δεν μπορεί να μας τα πάρει κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν 2 χρόνια είχα κάτι ενοχλήσεις στο λαιμό. Ένα βηχάκι για 2 μήνες και ο πρωτος υπερηχος έδειξε Καρκίνο στους Λεμφαδένες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις το άκουσα σκέφτηκα "Ωραια, ζήσαμε....ετοιμασου α πεθανεις!"...
Στην πορεία, βρήκα τον Εαυτό μου....Βρήκα τη Δύναμη να σταθώ όρθια μπροστα ΜΟΥ...
γιατι το πρόβλημα ήταν καθαρα με τον Εαυτό μου..
Έπρεπε να αποδείξω ότι ήμουν Δυνατή, όπως έδειχνα τόσα χρόνια σε διάφορες καταστάσεις...
τα καταφερα....
Θεραπείες και ολα τα συναφή....
Στο Θεαγένειο έβλεπα πολύ κόσμο..
Φυσικά και ανθρωπους μεγαλης ηλικίας, εγώ ήμουν 34, αλλα και νεα παιδιά...
Μαζί μου ήταν ένα αγόρι 24 χρονών..
ΕΚΕΙ ραγισε η καριδά μου...
ακομη και όταν είχα το πρόβλημα, είχα εξοικειωθεί με τη δική μου περίπτωση,μα όταν άκουγε για μικρά παιδιά και νεους, σταματούσε να κυλά το αίμα μου....
Μολις ολοκληρωσα τις θεραπείες επέστρεψα στο σχολείο...
Το πρώτο μήνα ένας μαθητής μου από τη Β' γυμνασίου είχε ακριβώς το Ίδιο πρόβλημα Νόσο του Χότσκιν.....
Είχαμε απίστευτη επικοινωνία..
Αστειευόμασταν με τα συμβάντα των θεραπειών...
είχαμε την ίδια τομή βιοψίας....
Το πιτσιρικάκι παρόλο τοπρόβλημα ερχόταν σχολείο αναμεσα στις θεραπείες του...
Τελικά ΟΛΑ πήγαν καλα...
Τελειωσε τις θεραπείες και τωρα φοιτει κανονικα..
Κι εγω το ίδιο...
και πάλι πίσω στη Ζωή.....
Νιωθω θλιψη για τη Γιαγιά..
μακαρι κανεις να ΜΗΝ περνά αυτο το Γολγοθα...
μα ΡΑγιζω μπρος στη Δοκιμασία ΟΤΑΝ την περνάνε Νέοι Άνθρωποι και Παιδιά..
Σε φιλω γλυκά...
Καλό ταξίδι στην γιαγιούλα, που ήξερε να αγωνίζεται μέχρι το τέλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΓΚΙΝΗΣΗ..ΠΟΣΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ..
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΤΗΝ ΘΥΜΑΣΤΕ.
ΖΕΣΤΑ ΦΙΛΙΑ!
ο θεος ας αναπαυσει την ψυχη της.κουραγιο σε εσας.
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλό ταξίδι στην αγαπημένη σου γιαγιά,να είσαι καλά να τη θυμάσαι γλυκιά μου.Εκείνη θα σε προστατεύει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ανθισμένες αμυγδαλιές υποκλίνονται στην αναχώρησή της!
Φιλιά.
Η απώλεια πονάει βαθιά, αλλά η μνήμη δεν την αφήνει ποτέ να νικήσει ολοκληρωτικά! Ο πόνος πισωπατεί μπροστά στις αγαπημένες αναμνήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις την αγάπη μου
kalo της ταξιδι..τα περασα προσφατα με το θανατο του πατερα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχει ένα καλό ταξίδι, θα είναι πάντα μαζί σας, παρακολουθώντας σας από ένα αστεράκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και αγκαλιές με πολύ αγάπη.
Να τη θυμάστε με αγαπη!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Λαμπρινή μου αναπαυτηκε πραγματικά !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΕVIE μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ελένη μου , πράγματι η παρουσία της θάναι έντονη και σε μας και στα εγγόνια της πάντα
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ειρήνη Σ , αληθνός ο λόγος σου κανέις δεν πεθαινει όσο τον θυμόμαστε
ΑπάντησηΔιαγραφή@ νάναι ελαφρό το χώμα στο τόπο της meanan μου
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Πουαντερί μου θυμάμαι τις μέρες εκέινες και τα λόγια σου , ευτυχώς εμείς τα παιδιά τους καταφέραμε να τους προσφέρουμε αυτή την παράταση εν ζωή ή έτσι πιστεύουμε τουλάχιστον
ΑπάντησηΔιαγραφή@Σωστά Λίλα μου κάποιος μπορεί να μην πεεθάνει ποτέ μέσα στις καρδιές μας
ΑπάντησηΔιαγραφή@ έιναι συνέχεια δίπλα μας Γιάννα μου το πιστεύω
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ζουζούνα μου σε ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σου
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ελευθερία μου και οι αμυγδαλιές και οι κερασιές οι αγαπημένες της και όλες εκείνες οι χαρές που προφτασε και γεύτηκε απο το γιό της και τα κορίτσια μας
ΑπάντησηΔιαγραφή@σε ευχαριστώ Κατερίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Σόνια μου μεσα στο μυαλό μας είναι όλοι μας οι θησαυροί πραγματικά σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ reflection σε ευχαριστώ για όσα μου εμπιστεύτηκες και για την δύναμη που μου χάρισες , είναι το πιο φυσιολογικό η αλυσίδα να μην σπάει σε νεαρές ηλικίες , πονάει πολύ ο θάνατος κάθε ανθρώπου και ακόμη περισσότερο αν είναι δικός σου , όμως ο θάνατος των παιδιών σε τσακίζει , σε φιλώ και συνέχισει να προσφέρεις πρώτα σε σενα και κατόπιν σε όλος γύρω σου
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ευχαριστώ Ελενα μου
ΑπάντησηΔιαγραφή@lourdi " αχ να μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα "
ΑπάντησηΔιαγραφήσε φιλώ αγαπημένη μου
@sweet dreams σε ευχαριστώ γλυκειά μου
ΑπάντησηΔιαγραφή@ 50fm , σε φιλώ γλυκά
ΑπάντησηΔιαγραφή@ είναι βάλσαμο τα λόγια σου Υπατία μου
ΑπάντησηΔιαγραφή@ κόκκινο φουστάνι μου έχεις δίκιο τούτα τα αγκάθια πονάνε βαθια και για χρόνια πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ακριβώς Veronica μου
ΑπάντησηΔιαγραφή@ νάσαι καλά αγαπημένη μου kiki
ΑπάντησηΔιαγραφήο θεος να την αναπαυσει,να εχετε την ευχη της...τα εχω περασει με τον μπαμπα μου κ ξερω καταλαβαινω τον πονο...μια αγκαλια σου στελνω μεγαλη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑλή της Ανάπαυση! αντεύχομαι ολόψυχα σε εσένα και στην οικογένειά σου η μνήμη της και η ευχή της να σας συντροφεύουν πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται πως περάσαμε μαζί κάτω από το ίδιο σύννεφο! Ευχαριστώ πολύ για τα συλλυπητήρια!
Ας αναπαυτεί η ψυχούλα της, να θυμάστε όλα τα όμορφα που περάσατε μαζί της! αααααχ τί μου "ξυπνάς".....
ΑπάντησηΔιαγραφήκάτι έχω και για εσένα στο ιστολόγιο "κατάθλιψη"...καλημέρες
marilise,
ΑπάντησηΔιαγραφήκρατάω αποστάσεις τούτες τις μέρες... Και δεν είχα διαβάσει την ανάρτησή σου.
Διαβάζοντάς σε θυμήθηκα την αρρώστια του παππού μου. Καλπάζουσα μορφή καρκίνου στους πνεύμονες. Οι γιατροί έδωσαν προθεσμία 60 μέρες. Στο μήνα επάνω είχε φύγει... Ήμουν μικρό παιδί τότε και... ήταν η πρώτη μου μεγάλη πληγή.
Καλύτερα που έφυγε... για να αναπαυτεί.
Καλύτερα και για τη γιαγιάκα σας.
Καλό Σ/Κ γλυκιά μου...
@ Ρεβέκκα μου σε ευχαριστώ !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάλλη μου γλυκειά σε ευχαριστώ απο καρδιάς
ΑπάντησηΔιαγραφή@Δημητρούλα μου ήμουνα στο νησί τούτες τις μέρες συγχώρα με που δεν σε συνάντησα θα ξανάρθω γρήγορα και σε ευχαριστώ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Τέσσυ μου , ήταν ακριβώς το ίδιο σύνεφφο που δάκρυζε καιρός πια για βαθειές ανάσες καθώς λάμπρει ο ήλιος
ΑπάντησηΔιαγραφήMarilise μου, τώρα το είδα κοπέλα μου....Να είστε πάντα καλά να τη θυμάστε και να ξαναζεί μέσα από τις αναμνήσεις και τη σκέψη σας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχίλια ευχαριστώ κοπέλλα μου να χαίρεσια και συ την όμορφη οικογένεια σου
ΑπάντησηΔιαγραφή