πάντα λάτρευα τους παραμυθάδες , τις παραμυθούδες και φυσικά τα παραμύθια τους
και παραλίγο να μην γράψω ούτε μια γραμμή για τα γεννέθλια του Αντερσεν στις 2 Απριλίου
πόσοι και πόσες δεν μεγάλωσαν με τα παραμύθια του
θυμάστε πιο ήταν το πιο αγαπημένο σας ??
εγώ λάτρευα το μολυβένο στρατιωτάκι
Η μόνη στιγμή που ο μολυβένιος στρατιώτης στάθηκε κοντά στην αγαπημένη του χορεύτρια ήταν...μέσα στην φωτιά...Λιώσανε και οι δυο στις φλόγες της αγάπης!!!
Το άλλο πρωί, όταν η καμαριέρα μάζεψε τις στάχτες, βρήκε....μια μολυβένια καρδιά και ένα χρυσό δαχτυλίδι...χρόνια πολλά λοιπόν παραμυθά μου !!!!!
" τα παιδιά γεννιούνται για να είναι χαρούμενα "
Χρόνια του πολλά λοιπόν,ομολογώ ότι δεν το ήξερα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρονια πολλά και απο μένα και μεις λογω της ημερας ,η κυρια της κορης μου εβαλε ενα μικρο κειμενο με θεμα τον χανς κριστιαν αντερσεν με ερωτησεις και εχει λίγες ωρες που τελειωσαμε την φωτοτυπία.Ενα χρονια πολλα και στην μεγαλη μας ποιητρια Πολυδουρη που στις 1 Απριλιου ειχε γενεθλια.Μου αρεσε παρα πολυ η αναρτηση σου!Καλο βραδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ rena μου σε ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ sweet dreams , σε βρήκα δηλαδή διαβασμένη , μπράβο στη δασκάλα ποιό παραμύθι είπες πως σου άρεσε πιο πολύ ? σε ευχαριστώ που μου θύμησες την Πολυδούρη
ο Αισωπος και ο Αντερσεν αρχιζουν απο Α την αρχη του λογου, της σκεψης,του παραμυθιου,της ελπιδας για ζωη, του διδαγματος του ..της.....ας τους γιορταζουμε μπας και παει πιο μπροστα η ζωη μας
ΑπάντησηΔιαγραφήνα εισαι καλα
Καλημέρα...Υπέροχος ο Άντερσεν...αν και είχε άθλια παιδικά χρόνια... Μου άρεσε πάρα πολύ η τοσοδούλα...και το ασχημόπαπο...Τι ωραίες αναμνήσεις παιδικές...Ευχαριστώ που μου το θύμισες....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιρηνη μου ακριβώςόπως τόπες μέσα απο τα παραμύθια τις παραβολές και τα διδάγματα η ζωή μας ομορφαίνει και αποκτά νόημα
ΑπάντησηΔιαγραφήeva z νάσαι καλά αυτό το αχημόπαπο λέξεις με αλλα νοήματα , πως μου άρεσε και μένα πέρα απο το κόλλημα με το μολυβένιο στρατιωτάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω εχω αδυναμια στον Αίσωπο πάντως χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τι σαρέσει πιο πολύ κόκκινο φουστανάκι μου ??? εμένα ο κάβουρας και η αλεπού " καλά να πάθω αφού ήμουνα θαλασσινός τίτην ήθελα την στεριά ??? "
ΑπάντησηΔιαγραφήMarilise,τρυφερή αφιέρωση!Μαζί του μεγαλώσαμε και συνεχίζουν να ονειρεύονται τα παιδιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ αγαπώ αυτό το παραμύθι,τα θυμάμαι αυτά τα μολυβένια στρατιωτάκια,είχα συλλογή.
Φιλιά!
ακριβώς ελένη μου συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε σαν παιδιά
ΑπάντησηΔιαγραφή